R z e c z k a

Wije się rzeczka przez nasze życie
Obmywa kamienie, ludzkie zło.
Przeleci czasem jak ptaszek skrycie
A czasem tak cicho, spokojnie mknie.
 

               Popatrzmy proszę na bieg tej rzeczki
               Płyńmy jak ona wśród leśnych cisz.
               My mamy także swoje źródełko,
               Źródełko wśród leśnych cisz.
 

Więc płyńmy proszę, przez pola, łąki
Przez każdy, słoneczny dzień.
Wsłuchajmy się jak śpiewają skowronki
Jak gdzieś z oddali gra świerszcz.
 

               W to takie miłe, przyjazne spojrzenie
               W ciszę, ciepło, milczenie.
               W pogodne niebo, płynące chwile
               Byśmy mogli żyć długo i szczęśliwie.

                                                                         L. Miciuk

Inne wiersze

Powrót na stronę główną