Ojcze, dzisiaj wita Cię ...

Ojcze, dzisiaj wita Cię ...

 

Ojcze, dzisiaj wita Cię Lublin
Miasto - w którym mieszkam
Wita Cię matka z dzieckiem
I starzec, który stracić nóg nie chciał.

Złożyłeś kwiaty na grobach Majdanka
Ukląkłeś nad jednym z nich
Chwila zadumy, modlitwy
Płakałeś tak jak my.

Wstąpiłeś do Matki Bożej
Lubelskiej, Katedralnej
Która płakała niegdyś
Nad ludem marnotrawnym.

Nie zapomniałeś o murach uczelni
O swoich studentach sprzed lat
Papieżu, Ojcze Święty
Najlepszy z Ciebie Brat.

Wreszcie przybyłeś do nas
Ludu Lublina i okolic
Czekał na Ciebie lat tyle
Przeczytał o Tobie wiele stronic.

Witaj Ojcze, Papieżu
Synu Ziemi Ojczystej
Witaj Świątynio boga
Duchu wiary wieczystej.

Na słowa Twoje czekają dzieci
Kobiety, mężowie i starcy
Przed Tobą siedzą kalecy
Wiarą Twoją wsparci.

To historyczna chwila
Przemawia do nas Papież
Wyciągasz rękę ku Niemu
I płaczesz.

Raduje się Twoje serce
Umacnia się wiara Twoja
Dziękuję Ci Ojcze Święty
Żeś tak nas umiłował.

                                                                                            9 czerwiec 1987
L. Miciuk

Inne wiersze

Powrót na stronę główną