|
Jak wykorzystuję komputer w swojej klasie? |
|
Lublin, dn. 21 stycznia 2002 r.
Mgr Lucjan Miciuk Jak wykorzystuję komputer w swojej klasie? ---> Prezentacja w "PowerPoint"-cie
Chętnie wykorzystuję go do przygotowania lekcji, w czasie lekcji i po lekcjach. Przy jego pomocy opracowuję własne pomoce dydaktyczne, rebusy, zadania, sprawdziany, czerpię wiedzę z zasobów Internetu. Zgromadzone oprogramowania edukacyjne stanowią dla dzieci bogate źródło informacji, przeżyć i doznań. Już od pierwszych dni pobytu dziecka w szkole komputer stał się doskonałym narzędziem przybliżającym uczniom problematykę związaną z bezpieczną drogą do szkoły. Wykorzystałem w tym celu multimedialny program komputerowy „Klik uczy zasad ruchu drogowego”. Zaprezentowane tam multimedialne gry i zabawy oparte na interakcji doskonale ćwiczą spostrzegawczość, pamięć i uwagę – funkcje niezbędne do właściwej analizy i oceny sytuacji drogowej. Szczególny nacisk kładzie się w nim na stosunki przestrzenne i orientację w przestrzeni. Przy wprowadzaniu liter, nauce czytania wykorzystuję program „Klik uczy czytać”. Autorzy programu proponują w nim wspólną zabawę w poznawanie liter i pomagają opanować trudną sztukę czytania. W nauce arytmetyki wykorzystuję program „Klik uczy liczyć w zielonej szkole”. W dziesiątkach prezentowanych w programie zabaw dziecko poznaje rośliny i zwierzęta. Wykonuje mnóstwo działań arytmetycznych.. Jest możliwość ustawienia w nim poziomu trudności co ma duże znaczenie w indywidualizacji nauczania. Animacje, atrakcyjną grafikę i mnóstwo pomysłowych zabaw, rebusów, układanek, ćwiczeń na klawiaturze komputera wykorzystuję z multimedialnych programów edukacyjnych ALBION Sp. z o.o.:” Gry edukacyjne”, „Sam czytam”, „Dyktando w praktyce”, „Matematyczne przygody”, „Matematyka - działania”, „Uczę się muzyki”. Interesujące są programy - AIDEM MEDII: „Matematyka – Dodawanie i odejmowanie”, „Matematyka – Mnożenie i dzielenie” oraz EDUKACJI XXI WIEKU: „Tabliczka mnożenia”, „Matematyka”. Zawarta w nich przemyślana koncepcja oparta na metodzie analityczno-syntetycznej, stwarza możliwość indywidualizacji procesu uczenia się. Stopniowanie trudności, a przede wszystkim ich skuteczność pozwala uczniom przyjemnie i efektywnie spędzić czas. Bawią ucząc, zachęcają ćwicząc, proponują utrwalając, nagradzają motywując. Z uczniami mającymi kłopoty z nauką - na zajęciach wyrównawczych -wykorzystuję dodatkowo program „Dyslektyk”, „Klik uczy ortografii”, „Już czytam”. Nieocenionym źródłem wiedzy jest Internet. Wspólnie z klasą szukamy w nim przeróżnych informacji, chociażby o patronie naszej szkoły, materiałów na okolicznościowe gazetki, ciekawostek, schematów, kolorowych zdjęć, zabaw, nowoczesnych rozwiązań. Niestety dostęp do komputera klasowego jest ograniczony. 25 uczniów, tyle liczy moja obecna klasa nie jest w stanie zaspokoić swoich potrzeb mając do dyspozycji jeden komputer. Zmuszony jestem wykorzystywać go często w sposób prezentacyjny. Wielu uczniów na szczęście posiada komputery w swoich domach i dzięki temu zdobyte na zajęciach wiadomości może wykorzystywać samodzielnie, zgłębiając kolejne tajniki wirtualnego świata. Komputer bardzo dobrze sprawdza się w czasie dłuższych przerw, przyciąga do siebie nie tylko graczy, ale i wielu obserwatorów, którzy w innych warunkach szaleliby na wąskim, szkolnym korytarzu. Ostatnio dużym zainteresowaniem wśród moich uczniów cieszą się „Miliarderzy” oraz multimedialna gra komputerowa - „Harry Potter TM”. Ogromna ilość efektów dźwiękowych oraz właściwie dobrana muzyka czynią ze ścieżki dźwiękowej programu nader miłe słuchowisko. Ogromną frajdę sprawiają uczniom programy graficzne, rysunkowe: „Paint”, „Narysuj”. Ćwiczą spostrzegawczość i rozwijają niekonwencjonalny język dziecka. Powstają wspaniałe prace, szkoda jedynie że z uwagi na brak drukarki nie możemy ich zaprezentować rodzicom, kolegom z innych klas. Komputer stał się bardzo przydatnym narzędziem w pracy z naszą nową uczennicą, która przybyła do nas z Wenezueli i w ogóle nie znała języka polskiego. Obraz komputerowy zastępował komunikację werbalną, stwarzał dla niej warunki pracy i szybszego rozwoju. Jest nieocenioną pomocą w nauce języka polskiego. Prezentowane w programach ilustracje znakomicie wspomagają rozumienie słów, tekstu. Miły głos komputerowego lektora zawsze wspomoże, przeczyta niezrozumiały wyraz, podpowie co i jak w danej sytuacji dziecko powinno zrobić. Komputer w klasie stał się okazją do aktywniejszego udziału w tworzenie naszej klasowej strony internetowej dostępnej pod adresami: http://pierwszab.webpark.pl i http://www.sp21kl1a.republika.pl/index.htm. Coraz większa grupa uczniów wyraża chęć jej tworzenia, zapisuje ciekawsze wydarzenia z życia klasy, redaguje interesujące teksty, zamieszcza swoje fotografie, poleca ją innym. Bardzo przydatnym narzędziem okazał się program „Ocenianie opisowe 2000+” służący do redagowania semestralnych i końcoworocznych ocen opisowych. Dzięki niemu mam możliwość stworzenia obiektywnej, estetycznie napisanej oceny, prześledzenia wyników oceniania, odniesienia wyników konkretnego dziecka nie tylko do poziomu oczekiwań według standardu określonego w danym obszarze, ale także do poziomu całej grupy. Stanowi interesujący materiał do dalszych przemyśleń i działania. Wykorzystanie innego programu „Wypełnianie świadectw szkolnych” stworzyło możliwość wydrukowania zredagowanych ocen na szkolnym świadectwie, co nie jest bez znaczenia w przypadku oceniania opisowego w klasach I-III. Świadectwa przestały być odtąd zmorą nauczycieli, ale stały się dokumentem zapełnionym nienagannym pismem „komputerowej ręki”, a swoim wyglądem nie różnią się od tych z profesjonalnych drukarni. Ostatnio mam możliwość wykorzystywania w praktyce „Elektronicznego Dziennika lekcyjnego”, w którym na bieżąco odnotowuję frekwencję, tematy zajęć, oceny, spostrzeżenia o uczniu, grupie. W zdecydowany sposób ułatwia mi to pracę i skraca czas zajmowania się tym co jest niezbędne, lecz nie najważniejsze. Dziennik komputerowy ma możliwość bardzo łatwego i szybkiego sporządzania raportów o uczniach za dowolnie wybrany okres. Raport taki można wydrukować lub bezpośrednio wysłać z komputera pod wskazany adres internetowy rodziców, popularny e-mail lub też przesłać skróconą wersję jako SMS na telefon komórkowy. Uruchamiając odpowiednie funkcje programu można to robić automatycznie, cyklicznie bez obciążeń dla wychowawcy, nauczyciela. Tak więc obecnie komputer stał się wielkim sprzymierzeńcem wszystkich zainteresowanych – uczniów, nauczycieli i rodziców. Chęć stworzenia uczniom dodatkowych, pozalekcyjnych zajęć wyzwala zaangażowanie nie tylko wśród uczniów, ale i rodziców. Daje okazję do zaistnienia tym , którzy w innych warunkach nigdy nie ujawniliby swoich możliwości, umiejętności i zainteresowań, a przecież szczególnie o to nam chodzi w nowoczesnym kształceniu naszego młodego pokolenia. |
|
|
|
Autor referatu: mgr Lucjan Miciuk |
 |
